(rzeczy bez wartości)

См. также в других словарях:

• wartość — ż V, DCMs. wartośćści; lm MD. wartośćści 1. «to, ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha jakiejś rzeczy dająca się wyrazić równoważnikiem pieniężnym lub innym środkiem płatniczym; cena» Wartość domu, majątku. Wartość produkcji. Wartość …   Słownik języka polskiego

• worek — m III, D. worekrka, N. worekrkiem; lm M. worekrki 1. «rodzaj opakowania najczęściej ze zszytego płata tkaniny, zwykle z nie uformowanym dnem, służący do transportowania i przechowywania różnych materiałów, zwłaszcza sypkich, drobnych przedmiotów… …   Słownik języka polskiego

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

• worek — Wrzucić, wsypać, wpakować itp. coś do jednego worka «jednakowo traktować, oceniać rzeczy różnej, nieporównywalnej wartości, jakości»: Nazwa „reumatyzm” tak naprawdę obejmuje ponad dwieście chorób o różnym przebiegu i skutkach. Wrzucamy je do… …   Słownik frazeologiczny

• poprawka — ż III, CMs. poprawkawce; lm D. poprawkawek 1. «drobne poprawienie jakiejś rzeczy, usunięcie niewielkiego braku; wprowadzenie uzasadnionej innowacji w jakimś zakresie; modyfikacja, zmiana» Oddać suknię, płaszcz do poprawki. Dokonać drobnych… …   Słownik języka polskiego

• profanacja — ż I, DCMs. profanacjacji, blm «znieważenie przedmiotu lub miejsca kultu religijnego; potraktowanie bez należytego szacunku rzeczy, wartości otoczonych powszechną czcią; sprofanowanie, zbezczeszczenie czegoś» Profanacja godła państwowego, hymnu… …   Słownik języka polskiego

• spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

• transfer — m IV, D. u, Ms. transfererze; lm M. y 1. ekon. «transakcja gospodarcza polegająca na przekazaniu rzeczy, usługi lub wartości finansowej przez jeden podmiot gospodarujący (państwo, instytucję) drugiemu, bez ekwiwalentu» 2. psych. «wpływ, jaki… …   Słownik języka polskiego